Crystal & Runnin' Wild |
club: Ace Café
artist: Crystal & Runnin' Wild |
© Rootsville 2016 |
|
Van de nood een deugd maken noemen we dat. Na het blues concert in Goorblues zou ik een tussenstop maken in de rockabilly-tempel het ‘Ace Café’ te…Reet. Voor diegene die het nog niet weten en dat zullen er maar enkelen meer zijn is de Chris zijn ‘Ace Café’ dan toch al een paar weken geopend op de nieuwe locatie.
De bende is gearriveerd en dus wordt het in zeven haasten opstellen want nu begint het toch echt te knijpen en we moeten er mee over waken dat dit 'Ace Café' hier op goede voet blijft met de gemeenschap en dan adviseren we Crhis toch om een stuk grond bij aan te schaffen om er een parking van te maken.
'Up Above My Head' is een gospel waar de credits van gaan naar Sister Rosetta Tharpe en Marie Knight die dit nummer al in 1940 op de plaat wisten te zetten maar in het arrangement van Crystal en haar gang wordt dit rockabilly pure sang. Dat deze 'Crystal & Runnin' Wild' er al een concert opzittenhadden wast lichtjes te horen aan de stem van deze rockabilly-chick en zal 'mijnheer doktoor' beter haar adbviseren om het bij eentje per dag te houden, concerten wel te verstaan want over een Stella meer of minder gaan we hier nu niet vallen.
Goede set maar in 't vervolg toch een beetje op tijd komen want voor de buren is er nu de gerespecteerde Gaston Berghmans op TV maar hier in het 'Ace Café' houden ze het als vanouds heel levendig.... Who's afraid of the big bad wolf...
|
Binnen in het café voel je onmiddellijk dat je thuis komt want het lijkt wel of de hele inboedel is mee verhuist richting nieuw gebouw. Alleen, veel ruimer en luchtiger en zelf met een heus aangenaam terras voor de deur alleen het regende en dus konden we daar niet van genieten. We hadden het al gezien van in de auto, gewoon volle bak hier en blijkt dat er hier vandaag een concert op het programma staat van Crystal & Runnin’ Wild’. Deze jonge furie wordt aangedreven door haar vaste begeleiders Patrick Ouchene en Koen Verbeeck aka Johnny Trash. Rockabilly met een rhythm & blues touch uit ons eigenste Brussel.
Bij de opening en zelfs ervoor heeft Cris de buren op zijn communie-zieltje plechtig moeten beloven dat de geluidshinder zou beperkt blijven en gentleman als hij is zal hij daar ook over waken. Alleen, '1' probleem de band is er nog niet. Het aanvangsuur komt dus danig in het gedrang en dan rest er ons maar '1' zaak en dat is pinten pakken en gelukkig is ook die frisse Stella is mee verhuist naar dit etablissement.
Het opstellen verliep lichtjes chaotisch en bijna stak een technisch euvel nog stokken in de wielen maar ook dit werd zonder al teveel mankementen opgelost. Hey Koen het is al over 9'en! Toen de leadzangeres Crystal dan eindelijk haar stem door de boxen hooerde galmen konden ze er eindelijk aan beginnen. Niet al teveel poespas en de leuze 'genne drank, genne klank' was zeker niet van toepassing.
Met de doo-wopper 'Bad Boy' kan Johnny Trash zich volledig uitleven en lijken de Marcels weer tot leven te komen. Ook wanneer de obligate Johnny Cash van Johnny Trash eraan komt stijgt de ambiance en de temperatuur. MSS toch aan een airco denken voor de 'hot summer nights'. Geen doordeweekse rockabilly met deze band maar steengoede swingende ambiance met nummers als 'Good Taste in Bad Friends' of 'Tired Of Your Lies'.